86o

Meer dan een jaar geleden speelde zo nu en dan een duitser mee met de naam André. We hadden al veel tegen elkaar gespeeld, maar dat was voornamelijk fixed limit. En deze hand werd in het no-limit tijdperk gespeeld ;-).

Deze speler had een bijzonder hoge dunk van mij. Diverse keren had hij al een opmerking gemaakt over hoe ik altijd won, of feitelijk: dat ik nooit verloor. Uiteraard was dat niet correct, net als elke speler had ik gewoon mijn goede en slechte sessies. Wel meer goede dan slechte natuurlijk, en blijkbaar was hij toevalligerwijs alleen aanwezig als ik won die dag. Deze dag gebeurde het dat ik me voor het minimum inkocht, een keer all-in ging met een al gereduceerde stack en verloor omdat iemand zijn 'draw' maakte. Daar maakte hij een opmerking over in de trant van: 'Woow, dat is echt voor het eerst dat ik jou zie bijkopen.' Het is best mogelijk dat het de eerste keer was dat hij het zag, maar uiteraard was het gewoon één van de vele keren dat ik moest bijkopen. Zeker als je met weinig chips begint is dat risico best groot.

Hoe dan ook: de volgende hand vond plaats. Met de blinds van €5-€5 waren er al drie callers voor mij. Ik had 86o, en zat één plek voor de button. De button was een speler die normaal gesproken pas naar haar kaarten keek als het ook haar beurt was, maar in dit geval had ze al 'gespiekt' en de kaarten zo neergelegd dat het duidelijk was dat ze ging folden. Ok, dan wil ik de hand wel spelen op de virtuele button, dus ik betaal ook de €5.

De flop werd gedraaid, en dat werd T52, allemaal verschillende kleur dus geen flush mogelijk. Iedereen checkt en uiteraard heb ik ook geen drol, maar op deze flop wilde ik wel een poging wagen om de pot te 'stelen' zoals dat heet. Dus ik bet €25 in de €30 pot. De small blind foldt, maar helaas verhoogt André, die in de big blind, zit mijn inzet naar €50. De andere spelers gooiden hun kaarten weg, maar ik was nog niet van plan mijn bluf op te geven. Zeker niet tegen een mini-raise. Ik hoefde slechts €25 bij te leggen om een pot van €105 te kunnen winnen. Dus dat deed ik dan maar.

De turn werd een 7, en André zat al klaar om in te zetten. Er was een hele minime aarzeling toen de turn gedraaid werd, maar daar besteedde ik (onterecht) geen aandacht aan. Inmiddels zat er dus €130 in de pot, en André maakte een bet van €35. Dat is een hele kleine bet voor deze pot. Feitelijk kun je met zo'n kleine bet meestal zeggen dat mijn tegenstander hier óf een vrij zwakke hand heeft waar hij niet teveel geld in wil investeren. Óf juist een hele goede hand waarmee hij hoopt je in de pot te lokken.

Hoe dan ook, ik had de flop niet gecalled om hier te gaan folden! Dus ik doe wat ik gepland had, en wil hem wel even testen en verhoog de inzet naar €110. Ook een kleine raise, maar ik verwachtte niet dat hij er iets achter zou zoeken. En dat deed hij ook niet, zonder enige aarzeling verhoogde hij nog weer de inzet, ditmaal naar €245. Tja, die zwakke hand kan ik nu wel vergeten. Nu moet hij hier dus juist een heel erg sterke hand hebben. Maar er is goed nieuws: zowel een 9 als een 4 maken mij een straat. Inmiddels zit er €485 in de pot en moet ik €135 bijleggen. Iets meer dan 3,5:1 en om de straat te maken heb ik 4,1:1 nodig. Net iets te weing dus, maar hij had er nog geld liggen: een kleine €300 als ik het goed zag. Mocht ik de straat maken op de river, dan maak ik ook nog een goede kans om dat ook nog te winnen: hij heeft tenslotte vrijwel zeker een goede hand.

En zo geschiedde, de river was een 9, weer zonder enige aarzeling ging André all-in. Met mijn straat callde ik natuurlijk direct. Hij liet T7 zien, voor twee paar. En de verbazing op zijn gezicht toen ik mijn 86 voor een straat liet zien staat me nog helder voor ogen. Ook diverse andere spelers aan tafel lieten weten dit niet verwacht te hebben en zelfs de dealer maakte er een opmerking over.

André was duidelijk niet in goed humeur na deze pot, en ging ook direct naar huis. Nooit meer heb ik hem in het casino aan de cashtafels gezien. Maar op de TSOP-2007 sprak hij me nog aan met "Ik dacht dat je een goede speler was!". Uiteraard begreep ik in eerste instantie niet dat hij deze hand bedoelde. Maar hij bleek dit scenario met diverse prof-spelers te hebben doorgesproken, en allen zeiden dat ik de hand vreselijk slecht gespeeld heb.

Twee opmerkingen daarover. Ten eerste zal zijn versie van het verhaal wel niet iets anders geweest zijn dan de mijne. De tweede opmerking is dat het in zekere zin klopt. Tegenwoordig zal ik de hand niet snel meer zo spelen, maar tegenwoordig is de tegenstand ook veel hoger dan pakweg een jaar geleden. Had André op de turn een 'echte' raise gemaakt of zelfs gewoonweg all-in gegaan. Tja, dan had ik inderdaad mezelf een virtuele draai om de oren gegeven. Want dan had ik mijn goede draw op de turn weg moeten gooien. Jezelf uit de hand raisen heet dat. Maar nu, nu kan ik gewoon zeggen dat ik goed gebruik heb gemaakt van de fouten van mijn tegenstander. En dát is waar het om draait on no-limit poker.