QQ

Deze zondag koos ik voor 3 toernooien. Een kleine $109 op Titan met iets van 60 deelnemers, en een $320 ook op Titan waarvoor ik me gekwalificeerd had. En uiteraard de $109 op Everest. Verder speelde ik een paar SnG's als opvulling.

De $109 op Everest was de eerste die van start ging. Dat begon wel aardig en ik bouwde iets van een stack op. Daar zat niets ingewikkeld tussen, gewoon goede kaarten krijgen en laten afbetalen. Zo had ik dus iets van 5000 punten en kreeg ik JJ tegen TT in een SB/BB situatie. Die bleef staan (ik won met een flush trouwens) en zo stond ik over de 10k. Maar Everest kent erg hoge blind structuur en ik blind terug naar 4,7k. Daar zaten ook handen tussen van ik steal-raise en iemand pleurt all-in.

De $109 op Titan daar gebeurde eigenlijk zeer weinig. Op de één of andere manier kreeg ik toch een beetje stack waar een hap uitweggenomen werd toen ik tegen KK aanliep. Blinds stelen werkte ook niet echt goed. Ik raise met T9s, gaat er weer één all-in. Zo nu en dan lukte het ook wel, maar van stackuitbreiding was geen sprake. Ik zit even door de history te bladeren, en die beste hand die ik kreeg was AJ, daarmee liep ik dus tegen de KK aan.

Ondertussen speelde ik ook nog de $320 op Titan met 800 deelnemers. Enige bijzondere hand was als UTG een mini-raise maakt. Das was de vierde keer dus geef ik terecht niet veel respect met JJ, en ik raise. Button reraist all-in en UTG reraist weer all-in. Easy fold hier maar ik kronkelde mezelf in een call. Zo van: "ja die button heeft ook wel gezien dat die UTg makkelijk opent, dus die rekent erop dat ik probeer te isoleren en probeert zo een squeeze bluf. En die stats van UTG zijn best loose, die kan ook nog van alles hebben." Dit soort redenaties gaan zelden op in toernooien, de stats zijn niet betrouwbaar genoeg, en spelers denken niet zo. Ik zat dus gewoon tegen KK en AA. Er komt een J en een K op de flop, waarmee ik een sitepot win tegen de AA. Mijn domme actie kost me wel wat, maar ik leef nog. Gelukkig dubbel ik daarna met AK tegen 88. Verder het standaard werk: ik pak wat blinds en betaal wat blinds en ploeter voort.


Terug naar het $109 op Titan. Ik had weinig chips en was dus blij toen ik QQ zag in de SB. De button maakte een raise en ik ga all-in. Hij callt vanwege de odds en blijkt Qc2c te hebben. Mooier kan niet! Helaas kwamen er 3 klavertjes onderweg en kon deze afgesloten worden.

Echt vlak daarna kreeg ik ook QQ op Everest. Daar was mijn positie minder kritisch, maar een CO raise reraise ik toch wel. En ik bleek tegen KK te zitten. Potver. Maar er was iets gebeurd dat volgens mij alleen op Everest kan gebeuren. CO raist dus commiterend voor 40% stack of zo. De button snap-callt zo'n beetje. Losse gast. Ik reraise all-in, CO callt uiteraard en ook de button callt nog weer mee. Handen gaan open en wat heeft de button? 76s!!! Daartegen win ik dus nog weer een aardig sitepot die ongeveer net zo groot was als mijn orignele stack.

En direct de volgende hand raap ik AA op in de small blind. Twee limpers en ik schuif het erin. Een 55 callt me en ik ga van 4300 punten naar 10900 punten. We doen weer mee en dat laat ik de volgende hand merken. De blinds zijn 400-800/80 dus ligt er preflop 2000 in de pot. UTG is een big stack met 22/22 over aardig wat handen voor een toernooi. Hij raist naar 2100, en volgens mij doet hij dat vrij ruim daar. Ik zit dus op de button en heb AJo. Dan heb je dus bijna 2:1 pot odds en positie ook nog. Ik vind dat erg moeilijk folden dus dat doe ik dan ook niet. Flop komt AQd4d. hij aarzelt en c-bet 3100. Nogal kleine bet weer voor een hoog drawy board als dit. Ik ga in elk geval niet preflop callen om weg te gooien tegen een kleine bet als ik hit, dus call. Turn gaat check-check en als hij de river weer checkt wil ik toch een valuebet proberen maar hij foldt.

Ook in de Titan-$320 raap ik dan ergens QQ op. Er was al een raiser en ik ga all-in op de button meen ik. De call wordt gemaakt met 77 en een 7'tje op de turn maakte een eind aan dat toernooi.

Maar ik doe nog mee met het Everest dingetje. Pak een keer de blinds en en ga door de blinds. Volgende big blind raist de button weer eens. Die losse gast van de 76s eerder. Ik ga eroverheen met Q7s, laat hem mar callen met zijn 76, hehe. Maar na lang nadenken legt hij weg. Ipv een 1200 blind te betalen pak ik een netto winst van 5k.

Twee handjes later is er weer zo'n kleine UTG-frummelraise van 2,5x de big blind. Dat is tegenwoordig standaard en heb ik op Nederpoker nu een keer of twee een discussie over gehad. Het idee is dat een kleinere raise je geld bespaard als er iemand reraist en je niet kan betalen. So far so good natuurlijk. Maar de redenering gaat verder: 'Spelers kijken toch alleen naar hun hand en weinig naar de odds.' Ja, daaahaaag. Misschien omdat ik veel limit speel of zo, waar je de hele dag niets anders doet dan naar odds kijken. Maar ík kijk wel degelijk naar de odds. En ik denk dat maar zo: als ik het doe, zijn er vast nog wel meer die het doen. Desalniettemin wordt dit aangeraden en ook gepraktiseerd door echte topspelers als Rob Hollink (coach bij Nederpoker) en Matt Matros (coach bij Stoxpoker). Zoals ik al aangaf vind ik het erg moeilijk dit te begrijpen en een recentelijk gelezen boek van Gus Hansen (every hand revealed) geeft aan dat hij min of meer redeneert als ik. En aangezien deze speler nog topperiger is dan Rob en Matt geeft me dat voldoende zelfvertrouwen om wat losser tekeer te gaan. Wat Gus doet zou natuurlijk geen argument moeten zijn, maar is het wel :-P

Ok, UTG raise dus ik krijg 2:1, zit op de button en heb dus positie en call met 77. De stacks zijn zelfs bijna diep genoeg om te callen voor setvalue, al call ik niet om die reden. De big blind moet zich er ook mee bemoeien en gaat all-in. UTG is blijkbaar bang dat ik weer ga reraisen want hij foldt. Ik krijg meer dan 3:1 dus maak de crying call. Ik flop direct een set, wat ook wel nodig was want ik zat tegen AA. Dat pakt mooi uit en zo sta ik er ineens lekker voor (34k) terwijl we al in de money zitten.

Een keertje door de blinds en zo en ik daal naar 32k. UTG raist, weer het standaard kleine bedrag. Ik heb AQs wat niet lekker reraisen is tegen een UTG raise. Met name omdat deze speler behoorlijk tight leek. Maar ik call uiteraard wel om in positie een flop te zien. Die komt AK6 en hij bet 2400 punten in de 11000 pot. Hij moest er wel eerst over nadenken en het zou zijn range heel goed gehit kunnen hebben. Ik denk dus dat hij hier óf een kleine feelerbet maakt. Dus kijken of hij de pot goedkoop kan oppakken als ik niets heb. Óf hij heeft juist een tophand als AK/KK/AA. Ik call en de turn komt een T. Nu aarzelt hij niet en bet 11k. Ja, dat is dus geen kleine bet meer en een bluf leek me wel erg onwaarschijnlijk. Dan nog steeds vond ik het lastig, want op Everest weet je maar nooit of iemand hier niet met heel veel zelfvertrouwen A2s zit te valuebetten. Ik vond het toch te gevaarlijk om er diep in het toernooi er maar vanuit te gaan dat je tegen een sukkel zit, dus heb weggelegd.

Weer een keertje door de blinds en dan maak ik een standaard raise met AT. Een losse gast achter me (weer dezelfde speler als voorheen, maar nu aan een andere tafel zodat hij positie op mij heeft) gaat all-in. Daar heb ik zitten slapen want ik had 1/3e van mijn stack er preflop ingegooid. Dat is een fold of all-in situatie voor me want hier krijg ik 2,2:1 of zo en dus moet ik maar callen. En als ik een all-in toch moet callen kan ik beter zelf all-in gaan. Hoewel, misschien kan ik hier nog folden. Met 2:1 krijg je me moeilijk uit de hand, maar hier voelde het allemaal toch wel erg slecht. Even pokerstove erbij gepakt: ik heb precies 29% tegen zijn hand en had 29,7% nodig puur op odds. Dus als ik zijn hand weet kan ik net, maar dan ook net folden.

Nou, hier ging ik er dan uit als 50e en incasseer $400.